گاهے ^{دلــَـمــْـ} مے خواهـَـد

دَستامـ ـو بــِـذارَم زیر چونــَمـُ

 چـِـشم تو چــِـشم خــُـدا بــِـشـَـم وُ

زُل بــِـزَنــَم بــِـهـِـش

بــِـگم

 کــِـہ چے مــَـثــَـلا ؟

 درمقابل تقدیرخداوند مثل کودکی یکساله باش

که وقتی اورابه هوا می اندازند می خندد چون ایمان داردکه او را خواهی گرفت...

 کاش یاد بگیریم اگر قلبمان را شکستند با تکه های آن کسی را زخمی نکنیم...