‫کنــارت هستند.....تا کـــی؟ ...تا وقتـــی که به تو احتــیاج دارند..

از پیشــت میروند یک روز.......کدام روز؟.....وقتی کســی جایت آمد..

دوستت دارند.....تا چه موقع؟....تا موقعی که کسی دیگر را برای دوســت داشـتن پیــدا کنـند..

میگویــند عاشــقت هســتند.....برای همیشه..!

نه.................فقط تا وقتی که نوبت بــــــازی با تو تمام بشود..

و این است بازی باهــم بودن!!‬

  من دعا مى کنم؛
تو را داشته باشم . . .
تو دعا مى کنى دیگر نباشم . . .
بیچاره خدا . . . ! ! !

  چه آسان تماشاگر سبقت ثانیه هاییم و به عبورشان می خندیم

چه آسان لحظه ها را به کام هم تلخ می کنیم و چه ارزان به اخمی می فروشیم لذت با هم بودن را

چه زود دیر می شود و نمی دانیم که فردا می آید و شاید ما نباشیم

  رسم مردم این شهر اینگونه است .....دور اتیشی میرقصند که در ان میسوزی

  تو به افتادن من در خیابان خندیدی.....

اما من همه ی حواسم به چشمان مردم شهر بود که....

عـــــاشـــــــق خنده هایت نشوند....

  آيينه پرسيد که چرا دير کرده است نکند دل ديگري او را سير کرده است خنديدم و گفتم او فقط اسير من است تنها دقايقي چند تأخير کرده است گفتم امروز هوا سرد بوده است شايد موعد قرار تغيير کرده است..


خنديد به سادگيم آيينه و گفت احساس پاک تو را زنجير کرده است گفتم از عشق من چنين سخن مگوي گفت خوابي سال‌ها دير کرده است در آيينه به خود نگاه مي‌کنم ـ آه! عشق تو عجيب مرا پير کرده است راست گفت آيينه که منتظر نباش او براي هميشه دير کرده است

  یک مرد ، یـــک زن ... یـــک زوج ... خـوشــبختیشــان پای

خودشان !

یک مرد ، یک مرد ... یک شراکت ... ســود و ضررشــان پای

خودشان !

یک زن ، یک زن ... یک رفاقــت ... معرفــت و اعتمادشــان

پای خودشان !

یک پسر ، یک دختر ... یک رابــطه ... پاکــی و نـاپـاکـیش

پای خودشــان !

. . . و انـتـهـــای پیــاده رو ...

یک مــن ، یک تـنهایــی ! ... یک رنــج ... آخـر و

عـاقـبتـــش پـای تــو !

 همیشـــه اسیـــــــر دیــــــواری هستیـــــم کــه از آجـــــر نــــادانی‌ها

آنـــرا ساختـه‌ایــــم..